Czerwonym do góry czyli komedia pomyłek

Czarny bi-strecz należy do materiałów pechowych. Najpierw był spódnicą bombką, której nosić się nie da. Chyba, że chce się wyglądać jak dobrze odhodowana holenderka rasy czarno-białej. Z poprutej bombiastej bombki oraz resztek materiału powstała, a raczej miała powstać sukienka. Jednak zmiany wersji kolorystyczno-stylistycznej i kilkakrotne prucie spowodowało, że szwy na górze, zwłaszcza na ramionach, zaczęły rozłazić się w rękach. Ostatecznie odprułam gors sukienki i zrobiłam spódnicę. Model - wolna amerykanka albo kompozycja własna. Prostokąt materiału przysposobiony do noszenia zaszewkami, dosyć szeroki pasek. Niks bijzonders jak mawiają tubylcy. Naprodukowana wcześniej satynowa lamówka miała stanowić ozdobę. No przecież nie wyrzucę, skoro tyle się namęczyłam przy jej robocie. Szło jak z płatka. Do momentu, gdy wciągnęłam kieckę na tyłek. A potem... A potem to już jak u Coehlo... Nad brzegiem rzeki Lek usiadłam i zapłakałam. Bo na pasku ukazał się LUZ. Może gdybym przyszyła fizelinę do wierzchniej i spodniej strony paska to by tego nie było. Może jakbym się nie koncentrowała tak bardzo na tej czerwonce... No trudno. Po raz piąty przerabiać nie będę. MOWY NIE MA. Prędzej spódnice wyrzucę w cholerę. Albo oddam Frankowi na legowisko. 
A propos Franka... Zaszewki w spódnicy, przed ich zszyciem spięłam szpilkami na mur beton. A potem przyszywając spódnice do paska vel pasek do spódnicy okazało się, że spódnicy mam za dużo. No masz... A przecież pasowało!
Tu rozwiązanie zagadki:

Franek i jej magiczna-magnetyczna zawieszka wyciągnęły szpilki w jednej zaszewce

Komedii pomyłek ciąg dalszy. W ramach osłody życia ukroiłam sobie solidny kawał ciasta z jabłkami, po czym chwyciłam za pudło z cukrem pudrem, coby sobie tej słodyczy jeszcze dodać. Przyznaję... nie żałowałam sobie...  Tylko, że cukier puder trzymam tuż obok soli, w podobny pojemniku. Po solidnym machu zorientowałam się, że ciasto do jedzenia się nie nada.

Lola po raz kolejny mnie zaskoczyła. Ostatnio jakąś sukienkę ledwie na nią wcisnęłam, a teraz wygląda jakby spódnica była za luźna. Mnie się obwody nie zmieniły.  Jedno i drugie na mnie pasuje. Może na okoliczność mrozów Lola się skurczyła? Albo uprawia skoki na jednej nodze jak mnie nie ma w domu... Manekiny są dziwne.
Z ostatniej chwili... rośnie konkurencja krawiecka, która w alternatywny sposób przyswaja sobie tajniki szycia.

Może ten luz udrapuje fantazyjnie i będę udawać, że tak miało być...