Stara nowa pasja

Dawno, dawno temu "bawiłam się" stawianiem tarota. Z różnych powodów zarzuciłam tą pasję. Nawet oddałam moje karty.
Ostatnio jednak ciągle natykałam się na osoby, które albo same tarota stawiają, albo są nim zainteresowane i z taki "usług" korzystają. Od kilku miesięcy roił mi się w głowie pomysł powrotu do tego nietypowego "hobby". Jednak ostatnie miesiące - osłabienie fizyczne i nazwijmy to eufemistycznie niestabilność emocjonalna odpychały tą wizję.
Teraz, kiedy tabletki działają, a ja (i nie tylko ja) dostrzegam w sobie zmiany, emocje i uczucia, o które bym się nie podejrzewała zdecydowałam na powrót do ezoterycznego świata.
Długa droga przede mną. Wbrew pozorom, to nie jest jak z jazdą samochodem i wiele znaczeń pozapominałam. Praktycznie zaczynam tą przygodę na nowo. Odkrywanie tarota i odkrywanie siebie.

Wybrałam dla siebie karty Ellen Dugan (Witches Tarot). Bo wiedźmińskie, bo przemówiły do mnie, bo piękne, bo chociaż symboliczne to jednak bardzo czytelne. Karty mają, jakby to powiedzieć, łagodniejszy wymiar. Wieża nie jest aż tak przerażająca jak w innych taliach. Zamiast Diabła jest karta The Shadow Side. Śmierć to nie jest przerażająca kostucha lecz groźny jeździec na białym koniu. Tak jak przystało na karty wiedźmy (mój Boże, czemu w języku polskim słowo wiedźma czy czarownica niesie za sobą tak negatywne konotacje?!) dużo w nich odniesień do natury oraz roślinnych i zwierzęcych symboli. Teraz pisząc tego posta uzmysłowiłam sobie, że mam w domu książkę Ellen Dugan Urodzona Czarownica, co jeszcze bardziej potwierdziło słuszność wyboru właśnie tych kart.
Wizualnie lubię w tych kartach Kapłankę oraz Księżyc. Może dlatego, że w jakiś sposób mnie określają.

Mam wspierające koleżanki z długoletnim doświadczeniem, które służą radą, pomocą i wymianą informacji (tu znowu podziękowania dla Danki i Mirki!). Mam też już po kilku dniach odświeżania wiedzy pierwsze małe sukcesy w czytaniu. Jak ten tarotowy Głupiec powoli, małymi kroczkami wyruszam w swoją drogę...