Wizyta w tropikach czyli butterfly effect.

Tytuł wbrew pozorom nie zapowiada wycieczki w egzotyczne krainy. Ot, w niedzielę wybrałam się do tropikalnych ogrodów z orchideami.
Wycieczka jak zwykle z przygodami. Wsiadam do autobusu a kierowca informuje mnie, że dziś przejazd gratis. Fajnie. Zastanawiam się jeno na jaką to okoliczność, ale nie wnikam za bardzo coby się nie rozmyślił. Przyklejam się do szyby i podziwiam widoczki. Wkrótce dociera do mnie powód owego gratisa. Kierowca nie ma pojęcia jak jechać. Co rusz dopytuje pasażerów o drogę. Sytuacja jest wielce zabawna. Staram się nie śmiać, ale kiepsko mi idzie. Do tego jakieś objazdy i zamknięta droga. Wesoło. Prawie jak Polsce.  Przestaje mi być wesoło jak dociera do mnie, że jedziemy w zupełnie innym kierunku. I tak dobre ponad 10 km jedziemy w drugą stronę. Na szczęście po tym błąkaniu się docieram do Utrechtu. 20 minut później niż powinnam. Autobus staje z drugiej strony dworca. I tu kolejna niespodzianka, bo dworzec w Utrechcie modernizowany, przerabiany i rozkopany. Kupuję bilet w automacie i z rozwianym włosem szukam peronu. Kiedy po raz trzeci znajduję się w tym samym miejscu zaczynam rozumieć kierowcę busa, a mój poziom frustracji wzrasta. Zawsze jak się gubię wpadam w panikę. Powtarzam sobie magiczną formułkę - nic się nie stało, nic się nie stało i szukam dalej. Jak już znajduję odpowiedni peron to... właśnie widzę tył odjeżdżającego pociągu. Nic się nie stało. Dziwnym trafem wkrótce potem pojawia się dodatkowy, nadprogrogramowy pociąg. Do Almere docieram spóźniona tylko 20 minut. Znajomy odbiera mnie ze stacji i jedziemy do Luttelgeest, gdzie mieszczą się owe magiczne i tropikalne ogrody.
Zainteresowanych ewentualną wizytą w tymże miejscu odsyłam na stronę internetową:
        http://www.orchideeenhoeve.nl/
Szczerze mówiąc, po wizycie na tej stronie spodziewałam się czegoś innego. Oczyma wyobraźni widziałam jakieś dzikie chaszcze, egzotyczne zwierzęta szwendające się samopas i tropikalną roślinność. Zastałam tylko to ostatnie. Może i lepiej, bo nie wiem jak bym zniosła węże na ścieżkach i małpy skaczące mi na plecy.

 

Niewątpliwą atrakcją tego miejsca jest ogród z motylami. Robi wrażenie. Choć szczerze mówiąc w amsterdamskim zoo mimo, że motylowy ogród jest tam mniejszy jakoś łatwiej było mi zrobić im zdjęcia. Tutejsze ewidentnie cierpiały na ADHD. Kilka fotek udało mi się pstryknąć, acz ich jakość eufemistycznie mówiąc jest kiepska.

"Wylęgarnia" motyli

Motyl z transparentnymi skrzydełkami.

Motyl na zdjęciu poniżej (w wersji ze złożonymi skrzydłami jest on na pierwszym zdjęciu z motylami) jest prawie wielkości mojej dłoni. Ma cudny niebieski kolor. Niemożliwy był dla mnie do sfotografowania w pełnej okazałości błękitu. Skojarzył mi się z magicznym motylem z filmu "Błękitny motyl" z Williamem Hurtem. Do obejrzenia tutaj:

Ciekawostką jest, że ten motyl wcale nie jest niebieski tylko taki brązowawy. Niebieski kolor to efekt działania światła. Uwierzyłam w to robiąc mu zdjęcie. Na ścianie miał ten "mysi" kolor. Flesh spowodował, że część skrzydełek na zdjęciu objawiła się jako fioletowo-niebieska.

Pewnie jestem dziwna, ale najbardziej w tym miejscu podobały mi się... starocie tam zgromadzone. Kołowrotki, stare maszyny do szycia, telefon, kasa oraz wszelakie narzędzia rolnicze.

Boski, prawda?

Czy to jest robot kuchenny?

Było także coś dla szyjących :))

 Myślę, że raz warto odwiedzić to miejsce. Choć brakowało mi tam informacji po angielsku, a sam ogród okazał się jak dla mnie mniej dziki i tropikalny niż się spodziewałam. 

A na koniec... kobiety na traktory :)

Rob thanks for showing me this place ;)